-
1 śmier|ć
f zw. sg 1. (zgon) death- śmierć z głodu/pragnienia/wyczerpania/wycieńczenia death from starvation/thirst/exhaustion/emaciation- zamarznąć na śmierć to freeze to death- jeśli nie uwolnimy zakładników, czeka ich śmierć z ręki terrorystów if we don’t free the hostages they will die at the hands of the terrorists- zginąć śmiercią bohatera/męczeńską to die a hero’s/martyr’s death- zapić się/zaharować się na śmierć to drink/work oneself to death- pobić kogoś na śmierć to beat sb to death- przyjaźń na śmierć i życie przen. a lifelong friendship- aż do śmierci for the rest of one’s life- na śmierć zapomniałam! pot. I clean forgot!- blady jak śmierć as white as a sheet- za zabójstwo policjanta grozi śmierć death is the penalty for killing a police officer- śmierć przez rozstrzelanie/powieszenie/na krześle elektrycznym death by firing squad/hanging/electrocution- kara śmierci Prawo the death penalty, capital punishment2. przen. (koniec) death- wynalezienie płyty kompaktowej spowodowało śmierć gramofonu the CD led to the extinction of the record player- śmierć zdrajcom! death to traitors!3. Szt. (postać ludzkiego szkieletu z kosą) death, the Grim Reaper- □ czarna śmierć przest. the Black Death- nienaturalna śmierć unnatural death- śmierć cywilna przest. civil death- śmierć kliniczna Med. clinical death- śmierć naturalna Med. natural death, death from natural causes- śmierć polityczna książk. the end of one’s political career- śmierć tragiczna książk. tragic death■ iść a. pójść na śmierć to go to one’s (almost certain) death- ponieść śmierć książk. to perish- wielu młodych ludzi poniosło śmierć na wojnie many young people perished in the war- śmierć zabrała kogoś książk., euf. death has taken sb from us- nie wiadomo, kogo z nas pierwszego śmierć zabierze who knows which of us will be the first to go- walczyć ze śmiercią to fight for one’s life- zadać komuś śmierć książk. to kill sb- znaleźć śmierć książk. to find deathThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmier|ć
-
2 pobi|ć
pf (pobiję) Ⅰ vt 1. (poturbować) to batter, to beat [sb] up, to beat up- pobili go do nieprzytomności he was beaten a. battered unconscious- pobili go na śmierć he was battered a. beaten to death- został pobity kijem golfowym he was beaten with a golf club- będzie odpowiadał przed sądem za pobicie żony he’s being taken to court for battering his wife- deszcz/grad pobił zboże rain/hail destroyed the crop2. (zwyciężyć) to defeat- pobić nieprzyjaciela a. wroga to defeat the enemy- nasz tenisista pobił wszystkich przeciwników i wygrał turniej our tennis-player defeated all his opponents and won the tournament- pobić rekord to beat a. break a record- pobić kogoś jego własną bronią to beat sb at their own gameⅡ pobić się to fight, to have a fight- chłopcy pobili się o dziewczynę/rower the boys had a fight over a girl/bike- bracia pobili się o to, kto a. który z nich pierwszy zagra w nową grę komputerową the brothers had a fight over which of them would play the new computer game first- kibice gospodarzy pobili się z kibicami gości the fans of the home team got into a fight with those of the visiting teamThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pobi|ć
См. также в других словарях:
wytłuc — dk XI, wytłuctłukę, wytłuctłuczesz, wytłuctłucz, wytłuctłukł, wytłuctłuczony, wytłuctłukłszy rzad. wytłukiwać ndk VIIIb, wytłuckuję, wytłuckujesz, wytłuckuj, wytłuciwał, wytłuciwany 1. «uderzeniem wypchnąć, wysadzić skądś, wybić» Wytłuc szybę… … Słownik języka polskiego
